- grze
- {{stl_3}}grze {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}gʒɛ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_24}}loc Sg von {{/stl_24}}{{stl_25}}gra {{/stl_25}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
grze
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
грязнуть — укр. грязнути, ст. слав. погрѩзнѫ, грѩзнѫти γεμίζομαι, сербохорв. гре̏зне̑м, гре̏знути, словен. grêznem, grezniti, др. чеш. hřaznu, uhřaznuti, слвц. hriaznut , польск. grzęznę, grzęznąc, в. луж. hrěznyc, н. луж. grěznus. Связано… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
odegrać — dk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany odgrywać ndk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany 1. «wykonać utwór muzyczny na instrumencie lub na instrumentach; zagrać coś» Orkiestra… … Słownik języka polskiego
przegrać — dk I, przegraćam, przegraćasz, przegraćają, przegraćaj, przegraćał, przegraćany przegrywać ndk I, przegraćam, przegraćasz, przegraćają, przegraćaj, przegraćał, przegraćany 1. «zostać pokonanym w grze, w walce sportowej itp.; stracić to, o co była … Słownik języka polskiego
przegrany — przegranyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przegrać (p.) przegrany w użyciu przym. «pokonany w grze; doświadczony przez los, nieszczęśliwy; wyrażający takie uczucia» Przegrana mina. Być przegranym. Czuć się przegranym. przegrany, przegrana w … Słownik języka polskiego
pula — ż I, DCMs. pulali; lm D. pul 1. «stawka w grze; w grach hazardowych: ogół stawek złożonych do banku; bank» Podwoić pulę. Wygrać całą pulę. ∆ Pula finałowa «zawodnicy (lub drużyny), którzy zakwalifikowali się do finału» ◊ Być przy puli «mieć… … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
stawka — ż III, CMs. stawkawce; lm D. stawkawek 1. «ustalona jednostka, według której oblicza się wysokość zarobków, opłat itp.» Stawka płacowa, podatkowa, ubezpieczeniowa. Wysoka, niska stawka. Stawka dzienna, tygodniowa. Stawka za godzinę. Stawka za… … Słownik języka polskiego
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… … Słownik języka polskiego
dama — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. damamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytworna kobieta o nienagannych manierach, ciesząca się powszechnym poważaniem; także z szacunkiem o każdej kobiecie {{/stl 7}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
